Poezja i fakty –

Kapucyn Domenico de Cese, o którego beatyfikację są czynione aktualnie starania, zorganizował w 1977 r. wystawę zdjęć Sudarium podczas Kongresu Eucharystycznego w Peskarze. O wystawie tej donosił włoski dziennikarz Renzo Allegri. Artykuł ten w 1979 r. wpadł w ręce siostry Blandiny Paschalis Schlömer, trapistki, która odkryła pewne zgodności w rysach twarzy z Sudarium oraz Całunu Turyńskiego. Ta niemiecka farmaceutka i malarka ikon na podstawie punktów stycznych rozpracowała technikę tzw. suprapozycji. Nakładając na siebie folie z obrazem twarzy z Manoppello oraz twarzy z Całunu i dzięki ich zgodności dowiodła, że obrazy te przedstawiają tę samą osobę. Od roku 2003 siostra Blandina mieszka jako pustelniczka w Manoppello.

Udało się jej zainteresować swymi dociekaniami dra Heinricha Pfeiffera S.J., profesora historii sztuki chrześcijańskiej z Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie, który doszedł do wniosku, że w przypadku Sudarium z Manoppello chodzi o zaginioną „Veronikę” z Watykanu.

„Prawdziwa twarz Jezusa“ – tak brzmiał nagłówek z czasopisma „Die Welt“ z 23 września 2004 r., w którym dziennikarz Paul Badde pierwszy raz przedstawił szerokiej publiczności wyniki swoich obszernych badań.

Dnia 1 września 2006 r. Papież Benedykt XVI odwiedził Sudarium Chrystusa w Manoppello.