Od oblicza do oblicza –

Oczy w kształcie migdałów, wygięte brwi, wąski nos, lekko otwarte usta – tak objawia się ludziom oblicze z Sudarium – proporcjonalna twarz, otoczona długimi włosami i rzadką brodą zakończoną kosmykami włosów. Przyglądając się dokładnie, można jeszcze dostrzec lekko opuchnięty prawy policzek i skaleczenie w okolicach nosa.

Podłożem jest delikatna, przezroczysta tkanina o wymiarach 24 na 17,5 cm, która wydaje się zmieniać pod wpływem światła. W cudowny sposób wizerunek jest widoczny z obu stron. Podobnie jak w przypadku Całunu Turyńskiego trudno wykazać na Sudarium obecność pigmentów lub osadów. Jednocześnie paleta kolorów Sudarium w zależności od oświetlenia przechodzi od brunatnych poprzez szarości aż po złotożółte. Przy silniejszym świetle welon ma kolor biały, a odbicie staje się niewidoczne. Podobnie jak to jest w przypadku tęczy, czy też skrzydeł motyli, kolory na Sudarium podlegają zjawisku załamywania się i nakładania fal świetlnych.